door Christian Duque.
De wereld van bodybuilding en fitness treurt het overlijden van een van de vele uitgesproken, veel geliefde concurrenten, coaches en beïnvloeders. Het is moeilijk om Bostin in een categorie te plaatsen, omdat hij echt van zo talloze verschillende dingen was. Of hij nu mensen voorbereidde of concurreerde, hij ging altijd om spieren en het nastreven ervan. Op verschillende manieren zou hij kunnen worden vergeleken met de late, geweldige Dan Duchaine.
Bostin ging niet alleen over het onderzoeken van uitrusting en/of het lezen van medische tijdschriften, maar experimenteerde hij op zichzelf. Hij wist dat hij met zijn leven speelde, maar dat vond ik goed, vooral in zijn jongere jaren als vrijgezel. Het is zelfs vreemd om jonger te zeggen, omdat hij deze wereld op slechts 29 verliet. Zoals Ron Harris van gespierde ontwikkeling het uitdrukt, is dat een tijdperk waarin je net aan je leven begint. Loyd was altijd jong.
Ik werd me eerst bewust van hem toen hij misschien 19 of 20 was. Zelfs toen was hij een vaste waarde van de berichtenborden. Talrijke zagen hem als de volgende generatie die Derek Anthony volgde, een andere bodybuilder die we op zeer jonge leeftijd verloren; Net als Anthony duwde Loyd de envelop. Hij legde de aandacht op een deel van de sport dat vele niet in het openbaar wilden worden uitgezonden. We hebben ook een heel lange weg afgelegd in termen van de openheid die we vandaag zien. Er zijn andere grote namen die de kaart duwen, mannen zoals Tony enorm, komen in me op, maar toen Bostin het belangrijkste was omdat gesneden brood, hij was heel erg een outcast. Een geweldige talloze experts van de dag schreef hem gewoon af. Ze beweerden dat hij een minder dan nauwkeurige, praktisch grillige analyse van sport presenteerde. Interessant is dat, omdat veel meer bekend werd over de uitersten waartoe zo veel op lichaamsbouw gebaseerde atleten zullen gaan, in aankoop om te slagen, de ongegeneerde eerlijkheid van Loyd is veel logischer begonnen te zijn.
Terwijl zo veel mensen volgers kopen, springen van supplementbedrijf om het bedrijf aan te vullen en hun principes te verkopen, alleen om bekendheid, invloed te krijgen, was Bostin altijd zelf. Hij geloofde niet in shilling voor een salaris. Hij weigerde de lof te zingen van een concurrent – of het nu amateur of pro – beweerde er op het podium geweldig uit te zien, terwijl ze er in werkelijkheid uitzagen als een stapel onzin. Hij speelde het spel niet. Als een grote naamtrainer een slechte baan zou hebben om een klant voor te bereiden, zou hij zijn beoordeling niet suikerjas, zoals zo veel media dat zouden doen. Bostin probeerde geen browniepunten te scoren. Hij zei dat het was zoals het was en dit bracht hem vaak aan de ontvangende kant van veel negativiteit.
In een branche over spier, toestand en symmetrie is er een aanzienlijk aantal mensen die geen enkele vorm van kritiek kunnen nemen. Ze worden snel verdedigend en ze worden snel ongelooflijk klein. In feite kan de terugslag van de dunne huid zo overweldigend zijn dat talloze beïnvloeders eenvoudig dergelijke confrontaties zullen vermijden-online of persoonlijk; Ze vermijden gewoon gewoon gewoon het drama. Dat is een geweldige methode als je doel is om door iedereen geliefd te zijn, maar als je wilt wegen op waar de sport is, is het in wezen een zwakke zet.
Bostin was geweldig als de luidruchtige, de man die het zei zoals het was. En je zou denken dat toen hij een show bij MD zou hebben, dat hij het een beetje zou aflossen, maar dat was niet wie hij was. Zijn run duurde -1 show. Dat klopt, hij was zo, zo ongecensureerd, dat hij niet eens een enkele aflevering had die kon blijven. Dat wil niet zeggen waar die aflevering uit bestond, het beste of fout was, en ik Spaans Voetbalelftal Thuisshirt geef zeker geen oordeel over MD, maar het is gewoon gek hoe hij de kaart zo duwde dat een grote publicatie de stekker erop moest trekken Vermijd aangeklaagd worden. Voor wat het ook waard is, als ik MD zou rennen, zou ik hetzelfde hebben gedaan wat Steve Blechman deed.
Bostin Loyd was zijn eigen persoon. Hij kon niet passen voor een tijdschrift of een supplementbedrijf. Hij was zijn beste toen hij op zijn eigen platforms was, maar zelfs daar zou hij grote hobbels op de weg tegenkomen. Het leek erop dat hij altijd in Facebook -gevangenis zat of een ander platform hem had gedempt. Jarenlang was hij een vaste waarde bij RxMuscle, andere keren zou hij met anderen op hun platforms samenwerken. Hoewel ik de publicatie niet heb gelezen, schreef hij daar een langlopende column en zou hij ook op een aantal programma’s verschijnen als een aanbevolen gast.
In de loop der jaren lanceerde hij ook verschillende bedrijven, allemaal binnen de fitnessindustrie. Sommigen waren substantiële hits, anderen vervaagden, maar het lijkt erop dat zijn geest altijd ergens op zat. Hij was hard aan het werk, ambitieus en hield ervan om interactie te hebben met mensen die hij op zijn niveau beschouwde. Dat Manchester City Thuisshirt niveau was niet noodzakelijkerwijs gebaseerd op de kwaliteit of sterkte van lichaamsbouw om grote pond’s op te heffen, maar nog veel meer op karakter. Voor iemand die zo Atletico Mineiro Thuisshirt druk was als hij was, was de tijd die hij online had heilig. Op dezelfde manier als hij een slechte lichaamsbouw, slechte coaching of een waardeloos supplement zou roepen, zou hij de communicatie snel afbreken met iemand waarvan hij dacht dat het vol was. Terwijl anderen subtiel kunnen stoppen met praten, hijhad geen probleem om het te stoppen met iemand die hij beschouwde als een faker, een joker of een trol. Er was geen tekort aan mensen die zijn hersenen wilden kiezen, die zijn feedback wilden. Hij zou zijn tijd of inspanningen niet verspillen aan mensen die het niet rechtvaardigden. Dat was zijn voorrecht. Dat is hoe hij zijn leven leefde, online of buiten, het was credo.
En voor zoveel als hij Ped’s gebruikte/misbruikte, was hij nooit iemand die het glamouriseerde. Hij was waarheidsgetrouw over zijn doelen. Hij was zich terdege bewust van zijn genetische en structurele beperkingen. Hij was niet waanvoorstellingen. Hij wist dat zijn kansen om pro te gaan slank waren; Hij begreep ook dat hij nooit de Arnold -klassieker of de Mr. Olympia zou winnen. Hij hield van tillen, eten en groeien. Ik denk dat hij het leuk vond om groter te zijn dan het leven en de freak -kaart het meest te duwen. Ik denk dat dat de pro -kaart waard was en alle trofeeën. Ik denk ook dat hij thuis zijn gelukkigste was, met zijn vrouw, zoon en honden. Hij zei het vele, vele keren, dat hij een hekel had aan exposities, drukke wedstrijden en rond menigte mensen. Hij was een thuisbody, in hart en nieren, en hij hield van bodybuilding en het helpen van anderen. Dat is wie hij was. Hij was een goede kerel, een verdomd goede kerel, en hij zal worden gemist. Hij zal worden gemist en veel zeker, herinnerd.
Rust in vrede, Big Daddy B, Bostin Loyd.
Leave a Reply